Σκύλοι και μωρά

Σκύλοι και μωρά

Έχετε ή περιμένετε ένα νέο μέλος στην οικογένειά σας και σκέφτεστε πως θα το παρουσιάσετε στο σκυλάκι σας;

Γενικότερα, το να φέρουμε σε επαφή έναν σκύλο και ένα μωρό είναι μια υπόθεση η οποία είναι αρκετά ευαίσθητη και χρειάζεται προσοχή. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να έχουμε υπόψη μας είναι ότι οι γονείς θα πρέπει να έχουν μπει σε μια συγκεκριμένη νοοτροπία, να κρατήσουν την ψυχραιμία τους και να έχουν υπομονή, ώστε να περάσουν μερικές μέρες και να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για να φέρουν σιγά σιγά το μωρό σε επαφή με τον σκύλο.

Εάν ο σκύλος είναι εκπαιδευμένος και έχουμε σωστές λέξεις επικοινωνίας μαζί του, δηλαδή ο σκύλος να ξέρει ακριβώς τι σημαίνουν και να ξέρει ότι όταν θα ακούσει αυτό που θα του πούμε, θα του βγει σε καλό. Αυτή είναι μία διαδικασία την οποία χτίζουμε μέσα από την εκπαίδευση, με την οποία χτίζεται εμπιστοσύνη και επικοινωνία. Τέτοιες λέξεις είναι για παράδειγμα το «ναι» και το «όχι». Και δεν εννοώ τα ναι και τα όχι, τα υστερικά που όλοι φωνάζουμε κάποιες στιγμές. Αυτό δεν είναι επικοινωνία, αλλά ένταση από την πλευρά μας, η οποία εξωτερικεύεται με έκρηξη.

Όταν επικοινωνούμε με τον σκύλο μας δεν χρειάζεται να υπάρχει ένταση, χρειάζεται απλά να λέμε κάποια πράγματα. Ένα παράδειγμα τυπικής επικοινωνίας είναι όταν απευθυνόμαστε στον σκύλο μας λέγοντας του «που είσαι», «έλα εδώ», «γεια σου», «ανέβα», «κόλλα το», «είσαι καλός», «μπράβο», «φύγε τώρα, έχω δουλειά» κλπ.

Οι λέξεις – κλειδιά

Γενικότερα για να μπορέσουμε να παρουσιάσουμε κάτι σε έναν σκύλο, ιδιαίτερα όταν αυτό είναι ένα μικρό παιδί, θα πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι μπορούμε να πούμε κάποια πράγματα και ο σκύλος μας θα τα καταλάβει. Ιδανικά θα θέλαμε το «ναι», το «όχι», το «ηρέμησε», το «άστο», το «περίμενε».

Είναι λέξεις, οι οποίες πρέπει ο σκύλος να καταλαβαίνει απόλυτα τι σημαίνουν. Συνήθως όταν λέμε τη λέξη ναι, αυτό που θέλουμε να καταλάβει ο σκύλος είναι τη στιγμή που είπαμε τη λέξη ναι, αυτό που έκανε μας άρεσε. Από την άλλη, όταν λέμε όχι, θέλουμε ο σκύλος να καταλάβει ότι τη στιγμή που είπαμε τη λέξη όχι, αυτό που έκανε δεν μας άρεσε και θέλουμε να μας κοιτάξει με για να του πούμε τι πρέπει να κάνει.

Το ηρέμησε απευθύνεται στο κυρίαρχο συναίσθημα εκείνης της στιγμής, είτε αυτό είναι ενθουσιασμός, ανησυχία, εκνευρισμός ή φόβος, με σκοπό να το ελέγξει ή να το μειώσει.

Κάτι άλλο το οποίο πρέπει να χρειάζεται να έχουμε είναι να μπορούμε να του πούμε «μείνε», δηλαδή να παραμείνει σε ένα σημείο ακίνητος ή να του πούμε περίμενε που σημαίνει ότι έχουμε καταλάβει τι θέλει και του ζητάμε να κάνει υπομονή για να γίνει αυτό που θέλει.

Γιατί τα θέλουμε όλα αυτά; Γιατί είναι σίγουρο ότι ο σκύλος με το που θα δει ένα νέο μέλος μέσα στην οικογένεια και την κατάσταση η οποία επικρατεί μπορεί είτε να ενθουσιαστεί, είτε να συγχυστεί. Πολλοί λένε ότι τα ζώα, όπως οι σκύλοι, δεν έχουν την ικανότητα να νιώσουν πολύπλοκα συναισθήματα όπως εμείς οι άνθρωποι, δηλαδή να νιώσουν ταυτόχρονα χαρά και λύπη ή να είναι συγχυσμένοι και ταυτόχρονα χαρούμενοι.

Δεν ξέρω τι ακριβώς ισχύει. Κάποιες στιγμές πιστεύω ότι μπορούν να το κάνουν, αλλά δεν είμαι ειδικός, δεν έχω κάνει έρευνες. Είμαι ειδικός στην ψυχολογία των σκύλων, αλλά δεν μπορώ να μπω μέσα στο μυαλό του και να πω ακριβώς πως σκέφτεται.

Οι λάθος χειρισμοί

Με κάποιες λέξεις όντως μπορούμε να βοηθήσουμε τον σκύλο μας και να τον κατευθύνουμε ώστε να έχει την κατάλληλη συμπεριφορά, η οποία θα οδηγήσει σε κάτι ευχάριστο για αυτόν. Όμως υπάρχουν και περιπτώσεις που γίνονται λάθος χειρισμοί στο θέμα.

Δεν θέλω καν να συζητήσω για τις περιπτώσεις όπου ή άφιξη ενός νέου μέλους σε μία οικογένεια γίνεται η αφορμή να παρατήσουν κάποιοι τον σκύλο τους ή στην καλύτερη περίπτωση να τον δέσουν στην αυλή. Το θεωρώ απαράδεκτη συμπεριφορά και χωρίς να το θέλουν φορτίζουν το παιδί με αρνητικά συναισθήματα για τον σκύλο.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα λάθους χειρισμού σε τέτοιες καταστάσεις είναι όταν έρχεται στο σπίτι ένα μωρό και ενώ ο σκύλος μπορεί να είναι μαζί μας να του κάνουμε κάνα χαδάκι ή να ασχολούμαστε μαζί του, ξαφνικά το παιδί κλαίει και αμέσως η αντίδρασή μας είναι να παρατήσουμε τον σκύλο μας για να τρέξουμε στο παιδί.

Αν εκείνη τη στιγμή ο σκύλος ενθουσιαστεί, φωνάξει ή γαβγίσει, μπορεί εμείς να αντιδράσουμε μαλώνοντάς τον ή να του φωνάξουμε. Αυτό, αν γίνεται επαναλαμβανόμενα, έχει σαν αποτέλεσμα ο σκύλος να αρχίσει σιγά σιγά να συνδέει το κλάμα του παιδιού και κατ’ επέκταση, το ίδιο το παιδί, με κάτι δυσάρεστο. Έτσι, μετά από λίγο θα αρχίζει να βγάζει συμπεριφορές, οι οποίες θα μας δημιουργήσουν πρόβλημα.

Η πρώτη προσέγγιση

Ο κηδεμόνας σαν πλάσμα με περισσότερη ευφυΐα και κατανόηση θα πρέπει να βρει μια λύση. Αυτό που μπορείτε αρχικά, να κάνετε ως πρώτη προσέγγιση είναι όταν υπάρχουν δύο ή περισσότερα άτομα μέσα στο σπίτι με τον σκύλο, να ξεκινήσετε κάποιο παιχνίδι, δίνοντάς του μερικά μεζεδάκια, επιτρέποντας στο παιδί να του κάνει μερικά χαδάκια.

Για να υπάρχει μία ιδανική σχέση μεταξύ ενός σκύλου και ενός παιδιού, πρέπει σίγουρα ο σκύλος να είναι εκπαιδευμένος. Και δεν εννοώ ότι θα πρέπει να έχουμε προσλάβει εκπαιδευτή, αλλά ότι ο σκύλος θα πρέπει να έχει σωστή επικοινωνία, να εμπιστεύεται και να ακούει τους ιδιοκτήτες του, να έχει γίνει καλή κοινωνικοποίηση και οι ιδιοκτήτες να αισθάνονται άνετα με το να φέρουν το παιδί και το σκύλι σε επαφή. Και πάλι θα πρέπει να είμαστε αρκετά επιφυλακτικοί γιατί ο σκύλος δεν παύει να είναι ένα ζώο, οπότε δεν ξέρουμε πώς μπορεί να αντιδράσει.

Κάντε τεστ

Μπορούμε φυσικά να κάνουμε κάποια τεστ. Ένα πολύ καλό τεστ είναι να φέρουμε στον σκύλο να μυρίσει τα ρουχαλάκια του μωρού ή να φέρουμε το παιδί σε κοντινή απόσταση με τον σκύλο κρατώντας το στην αγκαλιά μας. Πάντα θα πρέπει ο σκύλος να είναι δεμένος και να ελέγχεται από κάποιόν, ώστε να μην μπορεί να πηδήξει επάνω στο παιδί.

Κάτι το οποίο με ευχαριστεί πάρα πολύ είναι όταν περνάει ο καιρός, προχωράει η εκπαίδευση του σκύλου, ταυτόχρονα μεγαλώνουν τα παιδιά και μετά από καιρό μου στέλνουν φωτογραφίες με τα παιδιά και τον σκύλο και βλέπω πιτμπουλ, ροτβάιλερ και γερμανικούς ποιμενικούς είναι αγκαλιά με τα μωρά, πάντα βέβαια με την επίβλεψη των γονέων, χωρίς να υπάρχει κανένα πρόβλημα στην οικογένεια.

Και όλοι μου λένε το ίδιο πράγμα. Ότι μιλάνε στον σκύλο τους και αυτός καταλαβαίνει. Το «όχι αγόρι μου», το «μην το κάνεις αυτό» και πολλά άλλα.

Ενεργή επίβλεψη

Είναι σίγουρο πως οι σκύλοι καταλαβαίνουν τι πρέπει να κάνουν, καταλαβαίνουν πώς πρέπει να φερθούν, με τη βοήθεια βέβαια των κηδεμόνων τους. Πάντα όμως πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι ένα σκύλος, όσο καλά και εκπαιδευμένος να είναι, όσο και να τον εμπιστευόμαστε, δεν μπορούμε να τον αφήνουμε χωρίς ενεργή επίβλεψη, μόνο του με ένα μικρό παιδί.

Ενεργή επίβλεψη σημαίνει ότι είναι ο σκύλος και το παιδί στον ίδιο χώρο και εγώ δίνω την προσοχή μου και παρακολουθώ ενεργά το τι κάνει ο σκύλος και τι κάνει το παιδί. Και σε ορισμένες περιπτώσεις, μετά από απόφαση του κάθε γονέα, καλό θα είναι να υπάρχουν και έξτρα μέτρα ασφαλείας, όπως κάποιο baby gate ανάμεσά τους, ή το πάρκο του μωρού, ή ακόμα και ο σκύλος να είναι δεμένος ώστε να μπορούμε άμεσα να το συγκρατήσουμε και να μην μπορεί να φτάσει στο παιδί αν κάνει κάποια άγαρμπη κίνηση ή μια συμπεριφορά η οποία δεν μας αρέσει.

Το σημαντικό είναι να μην φορτίσουμε την κατάσταση. Αν δούμε ότι ο σκύλος δεν ηρεμεί, καλό είναι να πάρετε και τη συμβουλή κάποιου ειδικού, ο οποίος θα σας δώσει επιπλέον πληροφορίες και συμβουλές.

Προνοήστε

Αυτό όμως που πρέπει πάντα να έχετε υπόψη σας είναι μη φορτίζετε αρνητικά την κατάσταση και ιδανικά να είστε προνοητικοί. Μη περιμένετε να γυρίσετε σπίτι με το μωρό αγκαλιά και ο σκυλάκος σας να σας κοιτάει και να θέλει να αρχίσει να χοροπηδάει επάνω σας και εκείνη τη στιγμή να μην ξέρετε πως να αντιδράσετε.

Αν δείτε ότι υπάρχει κάποιο θέμα ή ο σύντροφός σας είναι έγκυος, μπείτε στη διαδικασία να μιλήσετε με έναν εκπαιδευτή, ώστε όταν έρθει η ώρα να είστε σε θέση να προετοιμάσετε τον σκύλο και να πάνε όλα όσο το δυνατόν καλύτερα και να είστε όλοι μαζί ευτυχισμένοι.