Οι σκύλοι μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους
Η αλήθεια είναι πως δεν χρειάζονται επιστημονικοί λόγοι για να καταλάβουμε πώς ο σκύλος μας, είναι κάποιος που μας βοηθάει να είμαστε πιο υπεύθυνοι, πιο υπομονετικοί και γενικά καλύτεροι σε πολλούς τομείς της ζωής μας.
Ωστόσο κατά καιρούς έχουν γίνει διάφορες έρευνες που δείχνουν πώς οι σκύλοι μας, αλλά και τα κατοικίδια γενικά, όχι απλά μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους αλλά μας βοηθούν και στην υγεία μας. Παρακάτω θα σταθούμε σε 5 σημεία – κλειδιά για τη σχέση μας με τα αγαπημένα μας τετράποδα…
Αντίδοτο στη μοναξιά
Η μοναξιά έχει συσχετιστεί με την καρδιακή νόσο και τη νόσο του Αλτσχάιμερ και άλλες αρνητικές επιπτώσεις σε βάρος του οργανισμού.
Σύμφωνα με έρευνα η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Aging & Mental Health, ενήλικες με σκύλο, ένιωθαν φανερά λιγότερη μοναξιά σε σχέση με εκείνους που δεν είχαν, ενώ παράλληλα είχαν και καλύτερη κοινωνική αλληλεπίδραση με τον περίγυρό τους.
Ενσυναίσθηση
Όπως σημειώνεται στο Readers digest, ερευνητές, μεταξύ άλλων είπαν πως οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν την τάση να αντιμετωπίζουν τόσο τα ζώα όσο και τα αντικείμενα ως ανθρώπους, αναπτύσσουν πιο έντονα την ενσυναίσθηση από άλλους.
Αντίδοτο στην αρνητικότητα
Σύμφωνα με έρευνα η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Anthtozoos οι άνθρωποι που έχουν κατοικίδια μπορούν να ξεπεράσουν πιο εύκολα μία κοινωνική απόρριψη, και νιώθουν λιγότερο αρνητικά από τους ανθρώπους που δεν έχουν κάποιο κατοικίδιο.
Αντίδοτο σε προβλήματα με την καρδιά
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Vascular and Interventional Neurology οι σκύλοι και οι γάτες μπορούν να μας προστατεύσουν από κάποια καρδιακή νόσο.
Οι ενήλικες που είχαν ως κατοικίδια τόσο γάτες όσο και σκύλους παρουσίασαν καλύτερες γνωστικές λειτουργίες. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη μελέτη, οι συμμετέχοντες που είχαν κατοικίδια φάνηκε να θυμούνται καλύτερα και με περισσότερες λεπτομέρειες, ενώ χρησιμοποιούσαν τις εμπειρίες του παρελθόντος για να αποφασίσουν πως θα ενεργήσουν, όταν καλούνταν να πάρουν μία απόφαση.
Πηγή χαράς
Οι συμμετέχοντες της μελέτης οι οποίοι είχαν σκύλο, είχαν αντίστοιχα αυξημένα επίπεδα οξυτοκίνης, γνωστή και ως ορμόνη της χαράς, ενώ οι παλμοί της καρδιάς τους ακόμη και μία ώρα μετά από την παρέα με τον σκύλο τους, ήταν πιο χαλαροί, συγκριτικά με τους συμμετέχοντες που δεν είχαν κατοικίδιο.