Πέθανε και ο πιστός του σκύλος τον ακολούθησε
Δεν είναι τυχαίο, το ότι από όλα τα ζώα του πλανήτη, ο σκύλος χαρακτηρίζεται ως «ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου». Και αυτό γιατί ο δεσμός που έχουν οι άνθρωποι με τους σκύλους τους είναι τοσο δυνατός, που πολλές φορές, δεν μπορεί ούτε ο θάνατος να τον «σπάσει».
Ένας βετεράνος αεροπόρος, ο Daniel Hove και ο σκύλος του, ο Gunner, πέρασαν μαζί μία ζωή γεμάτη περιπέτειες, αλλά όταν ο Gunner συνειδητοποίησε πως το τέλος για τον αγαπημένο του ιδιοκτήτη, πλησίαζε, δεν θέλησε να ζήσει χωρίς εκείνον στη ζωή του.
Ο Daniel υπήρξε ένας πετυχημένος πυροσβέστης, ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του στην πολεμική αεροπορία, πριν υπηρετήσει στο Burnsville.
«Ήταν άνθρωπος πάνω στον οποίον το τμήμα του βασίστηκε, σε θέματα εκσυγχρονισμού, εκπαίδευσης, επιμόρφωσης, αλλά και για να συμβαδίσει με τις νέες τεχνικές πυρόσβεσης», είπε η κόρη του Heather, σε τηλεοπτική της συνέντευξη.
Δυστυχώς, η πορεία του ηρωικού πυροσβέστη και βετεράνου, σταμάτησε απότομα, όταν διαγνώστηκε με καρκίνο στο πάγκρεας το 2011 και έναν χρόνο μετά, αναγκάστηκε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση.
Από την πρώτη στιγμή της διάγνωσης του Daniel με καρκίνο, όλη η οικογένεια του, στάθηκε στο πλευρό του. Μαζί και ο 11 χρονών σκύλος του, Gunner, ο οποίος δεν έφυγε σχεδόν, ούτε στιγμή από το πλευρό του. Ήταν ολοφάνερο πως ήταν αχώριστοι.
Δυστυχώς, στα τελευταία χρόνια της ζωής του, η κατάσταση του Daniel χειροτέρεψε. Αλλά ακόμα και κάτω από αυτές τις συνθήκες, αυτός και ο Gunner, που ζύγιζε 45 κιλά, ήταν μονίμως αγκαλιασμένοι.
«Ήταν κολλητοί φίλοι μέχρι το τέλος. Κυνηγούσαν μαζί, πήγαιναν παντού μαζί», είπε η Heather.
Οι δυο τους ήταν πραγματικά αχώριστοι και δεν έκανε έκπληξη σε κανέναν, που Gunner αρρώστησε καθώς και ο Daniel διένυε τις τελευταίες του μέρες.
Η Heather είπε ότι μία μέρα, κοίταξε τον Gunner και ένιωσε ότι ήταν έτοιμος να παρατήσει τη μάχη για τη ζωή. Έπειτα, ήρθε η μέρα που όλοι φοβόντουσαν. Όλη η οικογένεια ήξερε ότι ήταν θέμα χρόνου, να τους αφήσει για πάντα.
«Ο μπαμπάς μου πλέον δεν ανταποκρινόταν, το ίδιο και ο σκύλος του. Έτσι, βλέποντας την κατάσταση, όλοι καταλάβαμε ότι το μοιραίο ερχόταν.
Κάλεσα το κτηνιατρείο στο οποίο δούλευα και πήρα τον Gunner, όπου τον βάλαμε να «κοιμηθεί» για τελευταία φορά. Μετά από μιάμιση ώρα, ο μπαμπάς μου είχε φύγει και αυτός».
Η κόρη του Daniel, αναμενόμενα, ήταν συντεριμμένη για τον χαμό του πατέρα της, αλλά από την άλλη, ήταν ευγνώμων που δεν υπέφερε και τον χαμό του πιστού του φίλου, στο τέλος.
Πιστεύει ότι η αρρώστια του πατέρα της, ήταν ο λόγος που ο Gunner λύγισε ψυχολογικά, αλλά και σωματικά εν τέλει, αφού κανένας από τους δύο δεν άντεχε μακριά από τον άλλον.
«Δεν ήξερα τι θα ήταν πιο οδυνηρό για τον Gunner. Να του κάνουμε ευθανασία, ώστε να μην υποφέρει άλλο, ή να τον αφήσουμε να ζήσει τον θάνατο του αφεντικού του.
Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, το τέλος θα ήταν το ίδιο. Ξέραμε ότι θα «έφευγαν» μαζί. Απλά δεν ξέραμε ότι θα γινόταν με μερικές ώρες διαφορά».
«Ο Gunner δε θα μπορούσε να ζήσει χωρίς τον μπαμπά μου», πρόσθεσε η Heather. «Νομίζω ότι επέλεξε να πάει μαζί του».
Τουλάχιστον οι δυο τους είχαν ο ένας τον άλλον στις τελευταίες τους στιγμές. Και πρέπει να ήταν ανακούφιση για την οικογένεια, το να γνωρίζει ότι θα είναι μαζί, ακόμα και μετά τον θάνατό τους…
Φωτογραφίες: Heather Nicoletti
Πηγή: woofwoof.tv
