Το Αλτσχάιμερ των σκύλων (CDS)
Όπως ο άνθρωπος, έτσι και ο σκύλος μπορεί να εμφανίσει κάποιες παθήσεις ή ασθένειες, όσο γερνάει. To σύνδρομο της γνωστικής δυσλειτουργίας (CDS – Cognitive Dysfunction Syndrome) στους σκύλους είναι κάτι αντίστοιχο με το Αλτσχάιμερ στους ανθρώπους και υπεύθυνο για πολλές από τις περίεργες συμπεριφορές που μπορεί να παρατηρήσετε σε έναν γέρικο σκύλο.
Ο εγκέφαλός τους, υποβάλλεται σε σειρά αλλαγών, οι οποίες καταλήγουν στην απώλεια διανοητικών ικανοτήτων που σχετίζονται με τη σκέψη, την αναγνώριση, τη μνήμη και τη μάθηση. Επίσης διαταράσσεται ο κύκλος του ύπνου τους, εμφανίζουν υπερκινητικότητα κατά τη διάρκεια της νύχτας και υπνηλία την ημέρα.
Συμπτώματα
Ένα από τα πρώτα συμπτώματα που εμφανίζονται είναι η απώλεια της ακοής. Πρώτα χάνεται η ανίχνευση ήχων υψηλής συχνότητας. Μείωση παρατηρείται επίσης στην όραση, στη μνήμη, καθώς και στην επίγνωσή του γενικότερα. Γενικά το σκυλί γίνεται πιο αγχώδες, πιο ανήσυχο και πιο νευρικό. Επιπλέον, χάνεται η ικανότητα να μαθαίνει και να διαχειρίζεται καινούργια πράγματα. Για τον λόγο αυτό είναι πολύ πιθανό να εμφανιστεί και νέο πρόβλημα συμπεριφοράς όταν κάτι καινούργιο εισέλθει στη ζωή του.
Δυστυχώς δεν υπάρχει συγκεκριμένη εξέταση για τη διάγνωση της γνωστικής δυσλειτουργίας. Η διαπίστωση γίνεται μέσα από την παρακολούθηση της συμπεριφοράς του ζώου. Η παρακάτω λίστα με κάποια γενικά συμπτώματα του συνδρόμου, μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε αν ο σκύλος σας έχει προσβληθεί από τη νόσο:
- Γενική σύγχυση ή αποπροσανατολισμός
- Περιπλάνηση και βηματισμός χωρίς παύση
- Ανησυχία, αϋπνία κατά τη διάρκεια της νύχτας
- Εμφανίζεται «ζαλισμένος» ή κοιτάζει επίμονα στο κενό
- «Κολλάει» σε γωνίες ή μικρούς χώρους
- Φαίνεται χαμένος σε άλλοτε γνωστά μέρη
- Προσπαθεί να περάσει από τη λάθος πλευρά γνώριμων εισόδων και πορτών
- Δεν αντιδρά καλά στο όνομά του ή σε εντολές που κάποτε ήξερε καλά
- Είναι απόμακρος. Δεν συναναστρέφεται με γνώριμα πρόσωπα η ζώα μέσα στο σπίτι
- Ξεχνάει πού πρέπει να κάνει τις ανάγκες του. Συμβαίνουν συνεχώς «ατυχήματα»
- Είναι λιγότερο ενθουσιώδης για αγαπημένα παιχνίδια ή λιχουδιές και τρώει περισσότερο και με μεγαλύτερη λαιμαργία
- Δεν μπορεί να προσπεράσει εμπόδια μέσα στο σπίτι
- Αναζητά επίμονα την προσοχή σας
- Κοιτάζει με επιμονή αντικείμενα και τους γαβγίζει
- Γλείφει επίμονα τα χέρια σας ή άλλα αντικείμενα
- Ξαφνική επιθετικότητα
- Νέες φοβίες
Πρόληψη και θεραπεία
Δυστυχώς, δεν υπάρχει θεραπεία ούτε για τα γηρατειά, αλλά ούτε και για το σύνδρομο αυτό. Είναι μια προοδευτική εκφυλιστική νόσος που σχετίζεται με τη μείωση της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο. Η καλύτερη πρόληψη είναι μια καλή και υγιής ζωή. Από τη στιγμή που θα εμφανιστεί, το καλύτερο που μπορεί να κάνει κάποιος για να επιβραδύνει την εξέλιξή είναι τα εξής:
Καλή διατροφή
Μια ολοκληρωμένη δίαιτα, ειδικά τροποποιημένη για γέρικα ζώα, θα τον βοηθήσει πολύ στην πέψη, μιας και όλα τα όργανα λειτουργούν πλέον με πιο αργούς ρυθμούς. Θα βοηθήσει, ακόμη, στην ενίσχυση της ζωτικής ενέργειάς του και δε θα επιβαρύνει νεφρά και συκώτι.
Βιταμίνες και ιχνοστοιχεία
Τα Ω3 και τα αντιοξειδωτικά βοηθούν κάποια ζώα στη βελτίωση της νοητικής λειτουργίας του εγκεφάλου. Υπάρχουν, επίσης, πολλά διατροφικά συμπληρώματα στην αγορά, που ισχυρίζονται ότι βοηθούν – για παράδειγμα, το Neutricks που παράγεται από ένα συγκεκριμένο είδος μέδουσας (aequoria victoria). Καλό είναι, βέβαια, να συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας για τη σωστή χορήγησή τους.
Ειδική μεταχείριση
- Δημιουργήστε μια σταθερή, αμετάβλητη, καθημερινή ρουτίνα για τάισμα, γυμναστική και άλλες δραστηριότητες.
- Αποφύγετε να αλλάζετε τη διαρρύθμιση των επίπλων σας ή θέση στα δικά του πράγματα.
- Κρατήστε διαδρόμους, εισόδους και τον χώρο όπου βρίσκεται ο σκύλος σας, τακτοποιημένο και χωρίς εμπόδια.
- Μάθετε στον σκύλο σας κάποια διασκεδαστικά κολπάκια ή παιχνίδια για να δουλεύει το μυαλό του.
- Φροντίστε να γυμνάζεται καθημερινά, αλλά μέχρι εκεί που αντέχει. Μην τον κουράζετε πολύ.
- Προσπαθήστε ο χρόνος που περνάτε μαζί του να είναι πιο ποιοτικός, έτσι ώστε να δυναμώσετε τον δεσμό σας.
Εναλλακτικές θεραπείες
Ο βελονισμός, το ρέικι, η αρωματοθεραπεία, η ομοιοπαθητική και η βοτανοθεραπεία μπορούν να βοηθήσουν σε πολλά από τα χρόνια προβλήματα των γηρατειών, όπως στη μείωση αρθριτικών και άλλων πόνων, οδηγώντας στη βελτίωση της κινητικότητάς του. Η αυξημένη κινητικότητα καθιστά το ζώο λιγότερο ευάλωτο, οπότε και πολλές συμπεριφορικές αλλαγές (αυξημένες φοβίες, υπερβολικό γάβγισμα) μπορούν να καταπολεμηθούν με αυτόν τον τρόπο.
Επιπλέον, οι εναλλακτικές θεραπείες βοηθούν στην απόκτηση και διατήρηση περισσότερης ζωτικής ενέργειας, βελτιώνοντας την ποιότητα της ζωής τους και την ψυχολογία τους.
Μην ξεχνάτε πως, ό,τι και να δοκιμάσετε με τον τετράποδο φίλο σας, θα πρέπει να το κάνετε αργά και υπομονετικά. Αν δείτε ότι αγχώνεται ή απογοητεύεται, κάντε ένα διάλειμμα και δώστε του κάποια λιχουδιά για να απασχοληθεί. Πάνω από όλα δώστε πολλή αγάπη, κατανόηση και στοργή.
