Ποιος παίρνει τον σκύλο μετά το διαζύγιο;
Νόμος για την επιμέλεια των κατοικίδιων στην Ισπανία, βασιζόμενος στην ευημερία του ζώου
Είναι δεδομένο ότι ένας σκύλος, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της οικογένειας που τον έβαλε στο σπίτι της και στη ζωή της.
Όμως, η ζωή δεν μας τα φέρνει πάντα όπως θέλουμε και οι ανθρώπινες σχέσεις, οι οποίες ως γνωστόν δεν είναι και το πιο απλό πράγμα στον κόσμο, κάποιες φορές φτάνουν στον χωρισμό.
Δύο άνθρωποι παίρνουν ξεχωριστούς δρόμους αλλά η ζωή συνεχίζεται. Τι γίνεται όμως με το τετράποδο μέλος της οικογένειας; Ποιος από τους δύο θα το κρατήσει; Αν δεν υπάρχει κοινή συνεννόηση και κατανόηση και από τις δύο πλευρές, πάνω σε αυτό το θέμα, τότε ακολουθεί μία αρκετά άχαρη διαμάχη για το ποιος θα συνεχίσει να είναι ο κηδεμόνας του σκύλου.
Η νομοθεσία
Σε κάποιες χώρες, ήδη έχουν θεσπιστεί νόμοι, ακριβώς για τέτοιου είδους περιπτώσεις. Την αρχή έκαναν Γαλλία και Πορτογαλία, με την Ισπανία να παίρνει σειρά, όπου πλέον θα λαμβάνεται σοβαρά υπόψη η ευημερία του ζώου. Αυτό θα βοηθήσει πάρα πολύ σε αποφάσεις που προβλέπουν κοινή επιμέλεια του σκύλου.
Έως τώρα, ένας δικηγόρος που διεκδικούσε την κοινή επιμέλεια ενός κατοικίδιου έπρεπε να αποδείξει ότι το ζώο ανήκε και στους δύο συντρόφους σαν αντικείμενο, κάτι που έδινε πλεονέκτημα σε όποιον το είχε δηλώσει.
Πλέον, με βάση τον νόμο που έχει τεθεί ήδη σε ισχύ, οι δικαστές είναι υποχρεωμένοι, να αντιμετωπίζουν τα κατοικίδια ως πλάσματα που έχουν αισθήματα και όχι ως αντικείμενα που ανήκουν στον έναν ή τον άλλον σύντροφο.
Κατά συνέπεια το δικαστήριο πρέπει να λαμβάνει υπόψη τόσο την ευημερία του ζώου, όπως και τις ανάγκες της οικογένειας, κρίνοντας ποιος θα φροντίζει τον σκύλο, τη γάτα, ή κάποιο άλλο κατοικίδιο.
Η τάση αυτή υπήρχε ήδη πριν από την έγκριση της σχετικής νομοθεσίας. Τον Οκτώβριο, δικαστής στη Μαδρίτη έδωσε κοινή επιμέλεια του σκύλου σε ανύπαντρο ζευγάρι που χώρισε, το οποίο προσέφυγε στη δικαιοσύνη για να κριθεί με ποιον πρέπει να μείνει το κατοικίδιο. Έτσι, το ζώο περνάει έναν μήνα με τον καθένα τους και αμφότεροι είναι νομικά υπεύθυνοι για αυτό.
«Τα ζώα είναι μέλη μιας οικογένειας και όταν μια οικογένεια αποφασίζει να χωρίσει, η μοίρα των ζώων πρέπει να ρυθμίζονται με την ίδια σημασία όπως η μοίρα των άλλων μελών της», δήλωσε η δικηγόρος Λόλα Γκαρσία, η εταιρεία της οποίας χειρίστηκε την εν λόγω υπόθεση. Η μεταρρύθμιση αυτή, είναι ένα σημαντικό βήμα σε μια σειρά επερχόμενων νομικών αλλαγών που ρυθμίζουν τις σχέσεις των ανθρώπων με τα ζώα, σύμφωνα με τη δικηγόρο.
Η δύσκολη απόφαση
Η αλήθεια είναι ότι το να αποφασίσει κάποιος, έστω και δικαστής που είναι η δουλειά του, να δώσει την κηδεμονία ενός ζώου σε έναν από τους δύο συντρόφους, δεν είναι και η πιο εύκολη απόφαση.
Όμως, κάποιος που μπορεί να επιδείξει οικονομική φερεγγυότητα ή που του έχει χορηγηθεί η επιμέλεια των παιδιών του ζευγαριού, έχει περισσότερες ελπίδες να το εξασφαλίσει αυτό και για τα κατοικίδια μίας οικογένειας, καθώς υπάρχει μια ιδιαίτερη συναισθηματική σχέση ανάμεσα στα παιδιά και τα ζώα, συμπλήρωσε η δικηγόρος.
Ο νέος νόμος προβλέπει επίσης ότι οι ιδιοκτήτες πρέπει να εγγυώνται την ευημερία του κατοικίδιου και ότι αν ένας σύντροφος έχει ιστορικό βάναυσης συμπεριφοράς σε ζώα μπορεί να μην του δοθεί η επιμέλεια ή να τη χάσει. Τέλος, ορίζει ότι το δικαστήριο πρέπει να λαμβάνει υπόψη την ευημερία του ζώου και στη διευθέτηση διαφορών σχετικά με το ποιος κληρονομεί ένα κατοικίδιο.
Με πληροφορίες από Reuters, AFP
